Soms
8 februari 2010Soms verliest ge efkes uw geloof in de mensen.
Stellen sommigen u teleur, omdat ge u vergist hebt. Blijken sommigen niet te zijn wat ge dacht. En wordt ge daar wat verdrietig van. Want dat is niet fijn. Ligt dat dan aan u, vraagt ge u af. En ge begint – zonder reden misschien – te malen in uw hoofd. En stelt ge alles in vraag. Uzelf, maar vooral de anderen.
Maar ook gullie, ja, gullie, liever lezertjes. Wanneer alles minder met mij gaat of wanneer mijn leven een zodanige roetsjbaan is dat ik er zelf niet meer van kan genieten, wanneer ik liefdesverdriet of gewoon verdriet heb, wanneer ik van het ene paar armen in de andere val, ja dan wordt er gelezen. Dan is iedereen benieuwd en bezorgd. Maar vooral benieuwd. Naar wat er gebeurt. Maar eens een vast lief in uw armen en wat minder weemoedigheid in uw bloed, haken velen af. Maar ik neem het u niet kwalijk, echt niet. Mensen zijn ramptoeristen. (Ik ook wel een beetje, trouwens).
Soms verliest ge efkes uw geloof in de mensen. En dan is het tijd om u te omringen met uw beste makkers, vrienden, maten, lief en familie. Zodat ge het gevoel krijgt dat alles toch weer in orde komt.
En dat ge zelf toch nog niet zo slecht zijt.
Lime Blogt 
Hey, ik hou nog altijd van uw blogjes, stuk voor stuk, en zelfs toen ge de zaligheid van de liefde preekte en ik single was heb ik niet afgehaakt. En zo geloof ik dat er nog veel trouwe lezertjes zijn die uw blogjes smaken!
Ooh bij mij op mijn blog is dat ook ongelooflijk hard. Nu -met mijn 39 weken zwangerschap- haal ik driedubbel zo veel bezoekers per dag…
Maar ik trek me dat eigenlijk weinig aan, ik vind het soms wel zot om te beseffen hoeveel mensen me lezen.
Maar ik wéét wie mijn vaste lezers zijn en daar heb ik het meeste aan, daar moet ge het voor doen he.
Goed dat je zoiets zegt. Je eigen publiek bekritiseren is bepaald niet makkelijk. Maarja, de blogwereld, is gewoon dezelfde als de echte. Alleen hebben hier meer mensen toegang tot je gedachten.
Hoe dan ook, ik lees je graag en ben benieuwd hoe je volgende levensfases er uit gaan zien. Blijf bloggen, bitte :)
alle alle, zo droef opeens.
ja mensen ontgoochelen soms
maar het mooie is dat ze je ook zo ontzettend in de positieve zin kunnen verrassen, je kunnen ontroeren door een klein gebaar, een attentie. Echt waar, trust me.
Ivm lezers? Tja ik weet nie hoe je bezoekersaantallen schommelen, maar ik denk dat je voor een stuk correct bent dat lezers ook ramptoeristen zijn. Mijn nieuwsgierigheid steekt dan wel de kop op, vaak wil ik dan vooral zien wat de anderen als commentaar leveren waardoor ik uit mijn reader kruip.
Anderzijds lees ik wel blogs voor mijn plezier en zoek ik dan toch liefst niet de hele tijd miserie op! Dus schrijf maar veel vrolijke postjes over hoe goed je het nu hebt …ik lees wel mee hoor
Ik ben niet helemaal akkoord. Ik lees je blog al tamelijk lang nu, en nog altijd graag, maar het is nu eenmaal een feit dat die ondertussen (en dat is logisch) wat veranderd is doorheen de tijd. Ik kwam hier nooit op zoek naar miserie of liefdesprobleempjes, integendeel, ik vond gewoon dat je heel mooi schreef/schrijft (en dat wou ik eigenlijk al lang eens zeggen, dus bij deze!). Het laatste jaar is het onderwerp wat vaker hetzelfde (waar het hart van vol is… :)) en misschien trekt dat gewoon wat minder mensen aan. Ikzelf vond het zeker leuk toen je iemand vond, maar de liefdespostjes liggen me gewoon wat minder (ondanks het feit dat ik zelf gelukkig ben in een relatie). Ik denk dat niemand je een lief misgunt of op zoek is naar miserie, maar dat gewoon niet iedereen zo lovey-dovey is ingesteld…
Ik lees eigenlijk liever dat je gelukkig en verliefd bent dan dat je ongelukkig en eenzaam bent.
Maar ik ben dan ook een echt melig wijf.
Hédaar,
Ik sluit me aan bij Lucie. Meestal lees ik je logjes in mijn reader, en als je droevig bent zal ik inderdaad eerder reageren, maar lézen doe ik hoor! Hopelijk is je donkere wolk gauw verdwenen; de lente zal iedereen deugd doen.
Da’s zo’n waarheid he, wat ge nu schrijft! Ik merk dat bij mijzelf ook ze, als het bij iemand slecht gaat, of hoe ge het ook wilt noemen, dan zijt ge benieuwd. Zo zijn mensen he. Ik ook. Sorry. Maar ik lees wel al uw stukjes ze, ik reageer gewoon niet altijd!
Ik denk dat het misschien ook iets te maken heeft met frequentie: vroeger schreef je mi meer. Je bent dan actiever, levendiger, meer aanwezig in het leven van de surfende medemens. Mensen die zich meer betrokken voelen, posten misschien meer.
Het is maar een theorie. Het zegt ook: ik lees je graag: schrijf weer meer.
[…] waren zo pijnlijk dat ik er liever niet meer aan terugdenk laat staan over schrijf. Ik heb best wel veel gehuild in 2010, maar ik heb ook erg veel gelachen. Ik heb nieuwe dingen gedaan, en ben blij […]