2010

Tijd voor een update!

Ik ben in 2010 erg gelukkig en erg ongelukkig geweest en alles daartussen in. Omdat steeds meer bloggers mij persoonlijk kennen en steeds meer mensen die mij kennen ook het concept ‘bloggen’ hebben ontdekt voel ik steeds meer dat ik hier wat op mijn woorden moet letten. Daardoor kan ik vaak niet echt schrijven over die erg gelukkige of erg ongelukkige momenten, wat zeer jammer is, maar er is niks aan te doen. Het is een béétje bloggen of niet meer bloggen, tegenwoordig, en dan kies ik toch voor een béétje bloggen.

De erg ongelukkige momenten in 2010 waren zo pijnlijk dat ik er liever niet meer aan terugdenk laat staan over schrijf. Ik heb best wel veel gehuild in 2010, maar ik heb ook erg veel gelachen. Ik heb nieuwe dingen gedaan, en ben blij geweest dat ik er gewoon voor gegaan ben, en niet ben blijven steken in mijn eigen twijfels. Ik herinner mij dat ik in 2010 ongelofelijk hard genoten heb van de eerste lentedagen, hoe fantastisch die ook altijd zijn, met de eerste blote benen zonder panty’s en de eerste terrasjes en de eerste langere avonden, en die eerste lente-geur waar ik zo verliefd op ben. De zomer en de herfst daarentegen zijn ongelofelijk snel voorbijgevlogen en ik herinner me weinig van de zonnige dagen (waren die er dit jaar?) of van die mooie herfstkleuren.

Ik herinner me echter wèl hoe mijn lief en ik eerst droomden en dan deden.

2010 was een goedgevuld jaar. Ik ben in Marrakech geweest, Italië, Göteborg en Nepal. Ik heb twee teennagels verloren. De eerste door dit zotte idee en de tweede omdat ge nooit wandelschoenen moogt kopen die een halve maat te klein zijn. Ik heb nr 44, 58, 85, 90 en 117 in het vet kunnen zetten (en met nr 11 zijn we druk bezig. Het wordt schoon zulle, heel erg schoon). Terwijl mijn oma steeds minder mijn oma wordt en langzaam maar zeker van de wereld geraakt groeit er leven in mijn schoonzus en word ik binnen enkele weken tante. Het leven gaat voort, het leven gaat snel, het is 2011.