Over frituren en fobies
12 november 2008“Eenkleinfrietjemetzoetzuresauseenbickyburgereneenviandelalstublieft.” fluisterde ik.
Ik ben een beetje bang van luidop eten bestellen. Ik doe dat niet graag. Nooit graag gedaan. In een supermarkt zal ik altijd voorverpakte kaas en voorverpakt kipfilet-met-tuinkruiden kopen, ook al heb ik dan 2 schijven kaas en 4 schijven vlees te veel. Ik bestel het niet graag aan die toog midden in de winkel. Mijn brood koop ik in de GB en ik snijd het zelf. Ook al is brood van de bakker veel lekkerder. Frituren zijn mijn grootste nachtmerrie. Jammer eigenlijk, want ik eet graag frietjes van de frituur. Ik bestel ze enkel niet graag.
Je voélt de mensen denken. “Ha! Die gaat deze middag boterhammen eten. Met jonge kaas!” als ik mijn kaas luidop bestel. Of “Amai, die bestelt gewoonweg frieten èn een Bicky Burger”, als ik mijn vaste bestelling doorgeef in de frituur. Ogen zijn op mij gericht, iedereen luistert wegens niets anders te doen en ik word er ongemakkelijk van.
Dus stuur ik altijd iemand anders naar de frituur.
Maar deze avond was ik alleen. Ik had lang gewerkt in het labo. Het was donker en laat toen ik buiten kwam. Ik had geen zin om te koken. Ik had zin in frietjes. Die ik dus zelf moest gaan halen. Daarbij had ik gròte honger, en vond ik dat ik mezelf mocht trakteren op nog een ander stuk vlees. Iets wat ik nooit nam, lekker exotisch. Een viandel. (Achteraf bleek het toch niet zo exotisch te zijn: het leek mij een gewone ordinaire, maar mishandelde, curryworst.)
“Eenkleinfrietjemetzoetzuresauseenbickyburgereneenviandelalstublieft.” fluisterde ik dus.
“EEN KLEIN FRIETJE OF EEN GROOT?” vraagt de man achter de toog.
“Een kleintje alstublieft”, fluister ik.
“MOET DE SAUS IN EEN BAKJE OF OP DE FRIETEN?”
“Op de frietjes alstublieft.” zeg ik, net luid genoeg opdat de man het zou horen.
“EEN GEWONE BICKY BURGER TOCH HE?”
“Ja”, zeg ik. Ik begin me een beetje ongemakkelijk te voelen. Iedereen staart naar mij. Ik ben er zeker van.
“EN WAT MOEST JE DAN NOG HEBBEN? EEN CURRYWORST?”
“Nee, een viandel alstublieft.” zeg ik bedeesd. Alles jeukt, mijn hoofd voelt rood aan. Nu weet de ganse frituur dat ik niet enkel een frietjes eet, maar ook een bicky burger èn een viandel. Ik ben er zeker van dat iedereens ogen nu op mijn buik rusten.
“MOET ER ZOUT OP DE FRIETEN?”
“Nee.”
Ik begin lichtelijk geambeteerd te worden en de gedachte om de frituur te verlaten zonder frieten en bicky burger en zonder viandel speelt in mijn hoofd.
Uiteindelijk krijg ik alles mee – MOET GE NOG EEN ZAKSKE HEBBEN? – en fiets ik naar huis. Alwaar ik mijn avondeten voor me uitstal en in alle rust, eenzaamheid en stilte eindelijk mijn KLEIN FRIETJE MET ZOETZURE SAUS MAAR ZONDER ZOUT EN BICKY BURGER EN VIANDEL kan opeten.
Lime Blogt 
Ge kunt natuurlijk ook alles op een briefke schrijven en afgeven aan de frietkotmeneer :-)
Grapje hoor, ik ken dat, vroeger had ik daar ook veel last van, maar nu met de kindjes moet ik flink zijn en een beetje het goede voorbeeld geven, toch.
Gelukkig dat ge het hier allemaal netjes neerschrijft, zodat de drie mensen die de brullende frietboer slecht verstaan hebben, nu ook weten wat je bestelling is :-)
oh Lime, ik ken dat :D
In t frituur heb ik daar nu niet echt problemen mee, maar op vreemde plaatsen slaat de schrik me om het hart!
Hopelijk heeft dat nog fameus gesmaakt ook! Wat je ook eens moet proberen: zigeunersaus!
Qua manieren valt het nog mee. Onze friturist vroeg steeds -toen hij nog leefde- aan de vrouwelijke klanten “ne grote of ne kleine?”. Owee als ze ‘ne kleine’ durfde te antwoorden want ze kreeg gegarandeerd te horen “doe dan uw broek maar uit”!
Zalige post! :-)
En ik hoop dat het gesmaakt heeft.
Coole post! Hoe harder je zo’n taferelen op voorhand instudeert, hoe meer de tegenspeler afwijkt van het scenario. Typisch!
Joppie-saus is ook een aanrader. Oh, en ik droom meestal weg in een frituur, in plaats van te luisteren naar wat de andere mensen bestellen. :-)
@ boskabout: Joppie-saus is inderdaad ook zooo goed :) Zo goed zelfs, dat we daar thuis zowaar een bus van in de koelkast hebben staan ;)
Oh, maar ik moet ook toegeven dat ik – waarschijnlijk onbewust – meeluister wanneer anderen in de frituur iets bestellen. Niet dat ik er dan verder over nadenk ofzo… Volgens mij is dat een normale menselijke reflex :)
@Lime: ge zijt een vrouw naar mijn hart ;-) (liefde gaat door de maag ofzo…)
Hmmmmmmmmm…. (krijgt zin in frietjes met viandel en mayonaise)