h1

souvenir

5 augustus 2008

“Mama, ik heb eigenlijk wèl een souvenir uit Alaska meegebracht.” zei ik, een uurtje nadat ze sip reageerde toen ik haar verteld had dat ik niets had meegebracht.“Het weegt ongeveer 65 kg en heet [naam].”

Haar ogen begonnen te blinken en ze was blij, voor mij maar ook voor zichzelf. Is dat voorhuwelijkssparen toch niet voor niets geweest, hoorde ik ze denken.

“Papa, ik heb eigenlijk wèl een souvenir uit Alaska meegebracht”, zei ik, een kwartiertje nadat ik het mama verteld had, “het weegt ongeveer 65 kg en heet [naam].”

Een schaapachtige blik. Vragende ogen. Gefrons en een gezicht dat één en al ongeloofwaardigheid uitstraalt.

“Hoezo? Heb jij een diér meegebracht?”

17 reacties

  1. oh, nee je meent het, dit is als in een slecht moviescript! hahaha!!!
    en jah voorhuwelijsksparen levert sowieso iets op, ik heb er een zetel mee kunnen kopen:
    :-))))gemaakt van een dood beest en ook iets van een paar tientallen kg :-)))


  2. Hahaha, vaders!


  3. LOL!!!

    Een Eland ofzo 8-) Papa’s toch…


  4. ’t Verschil tussen man en vrouw, tadaaa!


  5. Joepie, een eskimo! :-)


  6. Een reuzenpinguïn!


  7. en daarom zijn vaders euhm… vaders


  8. Zo zou de mijne ook reageren zeg. Zelf altjd de eerste om flauwe grappen te vertellen en er dan zelf overdreven om te lachen, maar als ik er dan eens een vertel, staat hij te kijken alsof hj het in Keulen hoort donderen. Inderdaad, papa’s!
    Maar veel plezier aan je souvenir! ;)


  9. Ik denk dat mijn beide ouders zouden denken dat ik het over een dier had. Of dat nu iets over mij of hen zegt, weet ik niet. :D


  10. och zo grappig!

    proficiat e


  11. Mahahaha heerlijk


  12. […] van hoe het er hier soms aan toe gaat. Lime’s kamer en de mijne liggen naast elkaar. Het Beestje dat ze heeft meegebracht uit Alaska zat in haar kamer gisterenavond. Ze zouden net vertrekken om iets te gaan eten. Nu is het zo dat de […]


  13. :)


  14. 65 kilo maar :-)


  15. @ treiner: ’t is een dunneke ;)


  16. HAHA uw pa is hilarisch :-)


  17. […] mij en telkens weer besef ik wat voor bofkont ik heb. Indien u ons verhaal nog eens wilt lezen: hier, hier, hier, hier en hier vindt u een hoop melige teksten (maar ik kan er echt niets aan doen […]



Geef een reactie op treiner Reactie annuleren